Weihnachtsgeschichte in Plattdeutsch
noa Matthäus un Lukas
Frie in Wandruper plattdütsk üöverdriägen
Es was dat iärste moal, dat sick alle Inwühners in de römsken Provinzen in Stüerlisten indriägen mössen. Kaiser Augustus hadde dat befuohlen.
Auk Jupp, een Schreenermester ut Nazaret in Galiläa mök sick up’n Patt. He gäng no Betlehem, wat in Judäa ligg. Sine Familge stammde doahiär. Maria, sine Verlobte, gäng met em. Dür dat Verlüifnis wören noa de doamoaligen Gesetze rechtsgüllig bineen. Se liäweden ower nich äs Mann un Frau. Met’t Hieroaten was et iähr bes hiärto no nich topass kuemen. Äs Jupp do ächter kaim, dat Maria in annere Ümstänne was, woll he sick stillkes dünne maken. He was jä’n frommen Mann. Do kaim een Engel, van Gottvader utschicket, to em un sagg: „Jupp, schüeh di nich Maria to di to niehmen. Dat Kiend, wo se met geiht, kümp van’n hilligen Geist. Se krigg’n Suen un den sass du den Namen JESUS gieben.“
Jupp dai, äs de Engel em seggt har. He hölt Maria bi sick. Äs se nu nau Betlehem kaimen, was de Stadt proppenvull met Lüehe, de sick indriägen wollen. Jupp un Maria konnen nüerns nich Quarteer finnen. Antleste mössen se sick met’n Stall tofriär gieben. Et was gued, dat se’n Dack üöwern Kopp hadden. Maria kreig wenners iähr iärstet Kiend. Es was‘n Jungen, jüst äs de Engel dat wicket har. Se wickelnden dat Kiend in Döker un packeden et up Strauh in ne hölten Krippe. Wat anners hadden de Beeden jä nich.
Nich wiet van den Stall seiten ennige Schäupers üm en Füer. Et was Meddewinter, ne düstere un kaule Nacht. Met enns wourd et hell un een Lecht blänkere üöwer dat Füer, de Schäupers un de Wiesken. Een Engel kaim naiger, hölt de Arms aarig tiegen de Schäupers un segg: „Siet nich bange, ick bränge ju ne guede Noaricht: hier in de Neichde is jure Retter gebuorn, Christus, de Suen van Maria. Goht lös und üöwertüget ju söwst. Dat Kiend ligg in eene Krippe, in Döker inpacket.“
De Schäupers möken sick up‘n Patt no Betlehem. Se feunen Maria, Jupp un dat Kiend, jüst äs de Engel iähr dat seggt har. Se wünnernden sick hellske un vertellden alle Lüehe, wat se beliäwt hadden. Alle, de et hoarden, staunden.
Maria ower was siälig met iähr Kiend, dachde nau, wat se lestertied beliäwt hadde un bewahrde alles in iähr Hiärt.